"Pożeracz snów" Bettiny Belitz to opowieść o młodej dziewczynie, która wraz z rodzicami przeprowadza się z Kolonii do małej miejscowości, można nawet powiedzieć – wsi. Zamknięta w swoim pokoju na poddaszu, nie ma zamiaru wychodzić z łóżka, a zdanie matury uważa za przepustkę do wolności i powrotu do bardziej cywilizowanego miejsca. Jednak po spotkaniu z przyjaciółkami z Kolonii zaczyna zmieniać zdanie. Stopniowo dociera do niej, że nigdy nie była tak naprawdę szczęśliwa.

Elisabeth przez nowych znajomych ze szkoły uważana jest za miastową panienkę, która ma się za znacznie lepszą od miejscowych. Wrodzona nieśmiałość i dobre oceny z niemal wszystkich przedmiotów nie zdobywają jej sympatii. Jedyną przyjazną jej osobą jest Maike. Dziewczyna jako jedyna próbuje zapoznać się z bohaterką i pomóc jej w dostosowaniu się do nowego otoczenia.

W międz czasie pojawia się Collin, nielubiany przez nikogo mistrz karate. Ellie nawet nie przypuszcza, jak bardzo tajemniczy chłopak zmieni jej świat. Znajomość z nim to chwile przyjemności, ale i piętrzące się problemy – a już zwłaszcza te z rodzicami.

Bohaterka, próbując lepiej poznać Collina, coraz głębiej zatraca się w nieznanym sobie dotąd świecie ludowych podań i legend. Uparcie dąży do celu, narażając na niebezpieczeństwo nie tylko siebie, lecz i swoją rodzinę, a nawet młodego Tillmana. Odkrywa przy tym przerażający rodzinny sekret. Nie wie, komu powinna wierzyć: ojcu czy Collinowi. Który z nich mówi prawdę?

Uważam, że "Pożeracz snów" to znakomita lektura na letnie wieczory. Warto wraz z Elisabeth zagłębić się w leśne ostępy, poznać uroczego Mister X oraz przełamać niektóre lęki. A co najważniejsze – poddać się magii pożeracza snów.