John Nichols, miody pisarz amerykański, urodził się w Berkeley w Kalifornii, w roku 1940. Po ukończeniu studiów wiele podróżuje i podejmuje się różnych zajęć: uczy języka angielskiego w Hiszpanii, wyjeżdża do Gwatemali, oby pomagać w zwalczaniu epidemii czerwonki, przez jakiś czas prowadzi w Nowym Jorku własną wytwórnię pocztówek z życzeniami, grywając jednocześnie na gitarze w nowojorskich kawiarniach. W roku 1964 Nichols wydaje swoją pierwszą powieść "The Sterile Cuckoo", która od razu przynosi mu popularność i jest wysoko oceniana przez krytykę.

Zachęcony sukcesem, Nichols pisze swą drugą książkę, "Czarodzieja samotności" ("The Wizard of Loneliness"). Podejmuje w niej temat nienowy, który spotykaliśmy już w świetnych powieściach i opowiadaniach McCullers czy Trumana Capote, dobrze znanych czytelnikowi polskiemu - poświęca bowiem uwagę psychologii wieku dorastania.

Temat ten, niezależnie od zmiennych mód i stylów literackich, zawsze znajduje zarówno autorów gotowych przekazać czytelnikowi swoje obserwacje, wrażenia, a często i własna przeżycia, jak i czytelników.

Powieść Nicholsa jest historią jednego przełomowego roku w życiu jedenastoletniego chłopca, a jednocześnie literackim zapisem tryumfu wartości ludzkich, które przerywają zaklęty krąg samotności, w jakiej dziecko zamyka się przed brutalnością świata i szalejącej na świecie wojny.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970]