Za chwilę przeniesiemy się 30 lat wstecz, do czasów igrzysk w Montrealu w 1976 r., gdy polska siatkówka wspięła się na światowy szczyt dzięki trenerowi Hubertowi Wagnerowi. Poznamy kulisy jednego z największych sukcesów w historii polskiego sportu. Triumfu, który obrósł legendą, choćby dlatego, że w pokonanym polu zostawiliśmy ówczesną potęgę: Związek Radziecki. Złoty medal olimpijski, który pod wodzą trenera Huberta Wagnera zdobyli na igrzyskach w Montrealu w 1976 r. polscy siatkarze, był wyjątkowy także dlatego, że został wywalczony z... premedytacją. Wagner zapowiedział, że złoto zdobędziemy, starannie to zaplanował i plan swój zrealizował. Brawurowo balansując między pewnością siebie i wiarą w sukces a zwykłą pychą i arogancją, zbudował zespół niemal niezniszczalny, który do dziś jest dumą polskiej siatkówki. Nie tylko wiedział, czego chce, ale potrafił także to marzenie zrealizować.

[Agora S.A., 2008]