"(...)Żyjemy, robimy to, co robimy, potem kładziemy sie spać - to takie proste i take zwyczajne. Niektórzy wyskakują z okna, inni sie topią czy zażywają zbyt duzo pigułek; znacznie więcej spośród nas ginie w wypadkach; a większość, zdecydowana, jest powolnie trawiona przez choroby, lub, jeśli ma trochę szczęścia, przez czas. Na pocieszenie pozostaje tylko jedno: godzina w tym czy w tamtym miejscu, kiedy nasze życie, na przekór wszelkim przeciwnościom i oczekiwaniom, otwiera sie nagle przed nami, dając to, co zawsze istniało w naszej wyobraźni, chociaż wszyscy z wyjątkiem dzieci, zdajemy sobie sprawę z tego, że po tych godzinach nieuchronnie nadejdą następne, znacznie bardziej ponure i trudne. A jednak lubimy to miasto, cieszymy sie porankiem ponad wszystko żywimy nadzieję na więcej."
Michael Cunningham "Godziny"