„Filmowa odyseja Stanleya Kubricka” to pierwsza na polskim rynku wydawniczym monografia reżysera „Mechanicznej pomarańczy” przedstawiająca filmowy dorobek Kubricka w szerokim, kulturowym kontekście. Autor udowadnia, że kino twórcy filmowej wersji „Barry’ego Lyndona” było udaną próbą realizacji Wagnerowskiego postulatu stworzenia „sztuki sztuk” – Gesamtkunstwerk, stanowiącego płaszczyznę, na której spotkały się sztuka wysoka i niska, kino artystyczne i gatunkowe, filozoficzny dyskurs i filmowa konwencja. Książka Kletowkiego to narracja uwzględniająca różnorakie perspektywy badawcze (badania kulturowe, literaturoznawstwo, filozofia, antropologia, socjologia, teologia, politologia i estetyka).

Reżyser w swym filmowym dorobku, na który składa się trzynaście pełnometrażowych filmów, z ironicznym zacięciem odsłonił paradoksy zachodniej kultury – z jednej strony posłusznej altruistycznym, judeochrześcijańskim imperatywom, z drugiej opierającej się na brutalnej przemocy prowadzącej do totalnej destrukcji. Ocalić cywilizację może tylko dopuszczenie do głosu spychanego od wieków przez zmaskulinizowaną kulturę przemocy i śmierci „elementu kobiecego” – realizującego w jego obrazach funkcję zbawiennej ofiary.

Książka zawiera również analizę (niezauważonego dotąd przez badaczy, choć uporczywie powracającego w twórczości Kubricka) „motywu Holocaustu”, który stanowił podstawę kontrkulturowej strategii realizacyjnej amerykańskiego reżysera z żydowskim rodowodem.

„Filmowa odyseja Stanleya Kubricka” kładzie nacisk przede wszystkim na intertekstualność i dialogowość kina twórcy „Oczu szeroko zamkniętych”, traktując wszystkie filmy Kubricka – i te zrealizowane na taśmie, i te stworzone jedynie na etapie scenariusza (jak słynny film o Napoleonie) – jako rodzaj tekstu otwartego, zmuszającego odbiorcę do własnych odczytań i interpretacji.

[Korporacja Ha!art, 2007]