Kiedy nie było już żadnej nadziei, bo zbuntowane legiony Galby maszerowały na Rzym, 32-letni cesarz Neron, zwany Miedzianobrodym, zdradzony i opuszczony przez najbliższych, przebił sobie gardło sztyletem. Przed śmiercią wypowiedział słynne słowa: "Jakiż artysta ginie!", a w chwilę później jego wstrząsane dreszczami agonii ciało stratowały rozszalałe konie. Tyle oficjalne źródła historyczne.

A gdyby...? Gdyby było inaczej?

Zamiast Nerona ginie łudząco doń podobny Callistus, brat narratora powieści, Greka Galena. Prawdziwy cesarz uchodzi wraz z Galenem z Rzymu. Obaj są jednak ścigani, ponieważ tylko Miedzianobrody wie, gdzie znajduje się bajeczny skarb Dydony, legendarnej królowej Kartaginy. Jednocześnie niewidzialna opiekuńcza ręka ratuje go, a także Galena, z nieprawdopodobnych, nieraz śmiertelnie niebezpiecznych, tarapatów na Sycylii, w Rzymie i w Afryce. W ślad za nimi podążają także duchy przeszłości.

Motywem przewodnim utworu jest ułożony niegdyś przez Nerona wspaniały "Hymn do Demeter". Okrutna rzeczywistość świata starożytnego przedstawiona jest dynamicznie, powieść czyta się jednym tchem.

[Bellona, 2005]