Autor "Tybetańskiej księżniczki" urodził się na kresach Azji – w Harbinie, będącym na początku dwudziestego wieku głównym centrum administracyjnym rosyjskiej Kolei Wschodniochińskiej. Przeżył tam okres okupacji japońskiej i czasy wojen domowych w Chinach, zakończonych powstaniem CHRL. Studiował na Uniwersytecie Północnomandżurskim i na Politechnice Harbińskiej.

Dotychczasowy dorobek literacki autora to kilkanaście pozycji, wśród nich opowiadania, reportaże, wspomnienia, książki podróżnicze związane przede wszystkim z Azją i Dalekim Wschodem. Biografia autora determinuje fabułę "Tybetańskiej księżniczki", pasjonującej powieści, której akcja rozgrywa się w egzotycznej scenerii, jaką stanowią ostępy dziewiczej mandżurskiej tajgi czy bezkresne stepy Mongolii.


Chiny, rok 1979. Alex, który dzieciństwo i młodość spędził w Chinach, zostaje polskim konsulem w Kantonie. Nieoczekiwane polecenia służbowe sprawiają, że Alex natrafia na trop Mimi, przyjaciółki z lat dzieciństwa, swojej pierwszej miłości. Miała ona spora domieszkę krwi azjatyckiej, wyznawała buddyzm, i wierzyła, że jest wcieleniem zmarłej przed trzema wiekami tanguckiej księżniczki.

Zarówno postaci, jak i główna intryga wpisana w wydarzenia ostatnich dni wojny i kapitulacji japońskiej Armii Kantońskiej są fikcyjne, jakkolwiek autor starał się możliwie wiarygodnie przedstawić inne wydarzenia historyczne stanowiące tło opisywanych zdarzeń.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 2006]