Akcja dzieje się w akademii czarodziejów (magów? odnoszę wrażenie, że te dwie nazwy w powieści mają oznaczać coś innego, ale nie wiem, co). Magia do złudzenia przypomina tu pisanie programów komputerowych - magiczne języki formują rzeczywistość. Ci, którzy mają odpowiednie zdolności, dostrzegają czary jako widzialne zdania czy całe akapity (taki trochę matrix :)). Nie wszyscy jednak są tak samo utalentowani. Magiczni "dyslektycy" - kakografowie nieświadomie popełniają błędy w pisaniu czarów, co jest niebezpieczne. W losy bohaterów ingerują bóstwa, demony czy inne dziwne stwory, którym zależy na zrealizowaniu swoich celów. Wśród ludzi ścierają się różne frakcje wierzących w tajemnicze przepowiednie i kontrprzepowiednie.

Mnie książka nie zachwyciła. Od początku wszystko jakieś zamotane, od razu znajdujemy się w centrum wydarzeń, których nie rozumiemy - kto jest kim i po co? W dalszej części powieści ten początkowy mętlik się wyjaśnia, zaczyna układać w sensowną całość. Mimo to jakiś niesmak mi pozostał, ponieważ wolę czytać książki wciągające od początku. Tutaj musiałam się zmusić, żeby przebrnąć przez kilkanaście początkowych rozdziałów. Mimo wszystko akcja jest ciekawa, te "pisane" czary są niekonwencjonalnym rozwiązaniem. Można się przyzwyczaić :).

To podobno pierwsza część trylogii, jaką autor zamierza napisać (czy już napisał 2. tom?). Być może całość będzie bardziej przekonująca. Zobaczymy, co będzie dalej...