"Zaćmienie" to rozmowa dwóch mężczyzn, podczas której zostajemy ostrzeżeni, że opowiedziana historia nas zmieni. Czy faktycznie? Przekonajcie się sami...

Wydarzenia mają miejsce we Francji, a dokładnie w Bretanii, w letnim klimacie, ale niech nie zwiedzie nas miejsce i czas - książka nie jest bowiem łatwa i lekka w odbiorze.

Marius Geert to naukowiec będący na wakacjach, mający za zadanie napisanie artykułu do gazety na temat Plutona. Pewnego dnia na bezludnej plaży zauważa kobietę siedzącą na skałach głęboko w morzu podczas przypływu, wyglądającą jakby za moment miała utonąć.

Tak zaczyna się ta znajomość. Znajomość dla Mariusa bardzo trudna ze względu na jego towarzyszkę. Lydia to młoda kobieta, lecz zamiast tryskać radością, energią i planami na życie, jest osobą mroczną, zamkniętą w sobie, tajemniczą, chłodną i jak się okazuje, napiętnowaną... śmiercią, która jest jej fascynacją. Geert jest na tyle zafascynowany osobą Lydii, że postanawia zwiedzać z nią kolejne francuskie miasteczka, gdzie ku jemu zdziwieniu zaczyna odkrywać, że nie wszyscy ludzie mają wolę i siłę przetrwania. Znajomość Mariusa i Lydii jest pełna napięcia, ciekawości, tajemniczości, troski, bólu, aż w końcu miłości. Kobieta jest tu postacią tragiczną, współczesną femme fatale. Jak potoczą się jej losy i losy jej współtowarzysza?

Książka to nieprzeciętna, możemy poznać tutaj kult Ankou - uosobienia śmierci w Bretanii, mamy świetnie nakreślone emocje i przeżycia, lecz mimo tego czegoś mi zabrakło. Może to przez dużą liczbę fragmentów pamiętnika bohaterki, które w pewnym momencie zaczęły mnie przytłaczać? Niemniej powieść warto przeczytać, choć jest to pozycja ponura i smutna. Przy sięganiu po nią należy jednak pamiętać, żeby być w odpowiednim do lektury nastroju, bo jest ciężka ze względu na temat, jaki porusza.


[Recenzję zamieściłam wcześniej na moim blogu]