"Pierwsze stadium "choroby" reporterskiej nie różni się od dziecięcych majaków o korsarzach i tygrysach. Nagle chwyta skurcz tęsknoty za płynnym tłumem, za wonią dziwnych przypraw, za sezamem wschodnich bazarów, gdzie leżą stosy ryb o nieprawdopodobnych kształtach, snują się postacie pomarańczowych bonzów, gdzie nikt się nie spieszy, nie gorszy, nikt się niczym zbytnio nie przejmuje. Czyżby ten świat miał ocaleć tylko na martwych regałach bibliotek?".

Wojciech Giełżyński, ekonomista z wykształcenia, dziennikarstwu poświęcił się zaraz po studiach. Pracował w wielu tygodnikach, obecnie w "Polityce" i "Kontynentach", dzieląc swe zainteresowania zawodowe między reportaż krajowy oraz problematykę Trzeciego Świata, przede wszystkim Azji. Jest autorem blisko trzydziestu książek, wśród nich tak interesujących, jak "Medytacje o Świecie Trzecim", "Indonezja, archipelag niepokojów", "Z »saksów«, z ziem obiecanych", "Sto twarzy Jugosławii", a przede wszystkim "Aż do najdalszych granic", z której pochodzi większość tekstów zawartych w tym zbiorze. Otrzymał za swą twórczość szereg nagród i wyróżnień, w tym nagrodę im. Juliana Bruna.

[Wydawnictwo "Książka i Wiedza", 1979]