Podeszłam do "Biografii" z pewnym dystansem z uwagi na zdanie samego zainteresowanego o niej. WC był przeciwny jej publikacji i... miał rację. Przez tyle lat skrzętnie skrywał przed ludźmi swoje życie prywatne, a pan Brzozowicz niejako się na nie targnął. Ku rozpaczy mojej przyjaciółki ("Ale tu nie ma niczego o Pawlikowskiej!"), o Pawlikowskiej rzeczywiście nawet słówkiem nie piśnięto. Są za to inne, dość prywatne, szczegóły z życia WC. Naprawdę niewiele, ale sądzę, że publikacji nawet tych Cejrowski nie życzyłby sobie.

Mimo wszystko "Biografia" jest całkiem dobrym źródłem informacji dla tego, kto o WC wie tyle, że jest podróżnikiem, żarliwym katolikiem, człowiekiem o twardych poglądach i ma całkiem fajny program w niedzielę w dwójce. Momentami stawia go w zupełnie innym świetle. Sama co chwila uśmiechałam się, czytając jakiś element charakterystyki Cejrowskiego, bo odkrywałam, że ze mną jest podobnie. Tylko że ja nie zawsze swoje pomysły wprowadzam w czyn i nie zawsze wyrażam swoje zdanie. A on tak. Dlatego zawsze był dla mnie swego rodzaju wzorem.

Poza tym "Biografia" napisana jest naprawdę przyjemnym językiem, momentami bywa bardzo zabawnie i po prostu się ją chłonie. Nie mogłam się oderwać, a matematyka ciągle na mnie czeka i zerka nieśmiało z zeszytu...