Książka i historia jakich wiele? Czytając „Okruchy codzienności”, początkowo ma się wrażenie, że autorka niczym nas ona nie zaskoczy. Ot, zwykła opowieść o kobiecie i jej otoczeniu, rozterkach i codziennym życiu. W miarę czytania jednak zagłębiamy się coraz bardziej w świat Olive i poznajemy ją z różnych stron, przez pryzmat wielu osób i sytuacji. Szybko możemy się przekonać, że nic nie jest tak oczywiste i zwyczajne, jak się wydawało na początku, a książka kryje w sobie prawdziwy skarb.

„Okruchy codzienności” składają się z kilkunastu części, opisujących wydarzenia i bohaterów z różnej perspektywy. Wspólnym tłem dla prawie wszystkich opowiadań jest Olive Kitteridge, główna bohaterka powieści. Nauczycielka matematyki, żona Henriego, matka Christophera... Twarda kobieta z silnym charakterem, surowo oceniająca siebie i innych. Ale nie jest to cała prawda. Pisarka odsunęła kurtynę i pokazała nam, czytelnikom, inną stronę bohaterów, ich prawdziwe oblicza i emocje, jakie im codziennie towarzyszą w najprostszych czynnościach i sytuacjach. W książce losy Olive (i nie tylko) są ukazane zarówno z jej osobistej perspektywy, jak i osób bardziej lub mniej z Olive powiązanych.

W tej książce autorka porusza bardzo wiele problemów, które są dobrze znane nam wszystkim. Znajdziemy tu wątek samotności i wyobcowania, braku bliskiej osoby, motyw starości i jej wpływu na innych, a także temat przemijalności naszego życia. Nie zabrakło również miłości w różnych jej aspektach. Wielowątkowość powieści jest niesamowita i wbrew wrażeniu, jakie można odnieść po przeczytaniu pierwszych kilku kartek, jest to książka wartościowa i bardzo głęboko uczuciowa.

„Okruchy codzienności” to niezwykle prawdziwa historia. Po przeczytaniu nie sposób o niej zapomnieć. Zadaje wiele pytań i daje bodziec do zastanowienia się nad własnym życiem. Nad tym, jak postrzegamy siebie i innych. Powieść zachęca do refleksji i dyskusji o naszym własnym życiu i naszej z pozoru szarej rzeczywistości.

Cóż mogę jeszcze napisać... Życiowa książka o codziennych radościach i smutkach oraz o tym, co w życiu jest najważniejsze. Pisarce udało się pokazać prawdziwe oblicza bohaterów, ich charaktery i zachowania bez masek, jakie codziennie na siebie wkładają, bez obłudy, jaką serwują sobie i innym. Książka jest studium psychologicznym bohaterów, ich potrzeb i emocji, pozwala z niezwykłą precyzją zajrzeć w głąb psychiki bohaterów. Powieść trudna, niełatwa w odbiorze, ale dająca ogromną satysfakcję po przeczytaniu i odkryciu jej walorów.

Gorąco zachęcam!