Jeden z ostatnich utworów zmarłej przed dwudziestu laty szeroko znanej angielskiej autorki powieści kryminalnych.

Agatha Christie odchodzi tutaj od dawnej tematyki, a zwraca się ku Biblii. W luźno skomponowanym tomiku, adresowanym do czytelników w różnym wieku, zawierającym opowiadania i poezję, przeplatają się różne wątki. Te proponujące refleksję nad artykułami wiary, jak i te zaczerpnięte wprost z otaczającego świata. Jedne i drugie niosą ze sobą przesłanie chrześcijańskie.

I tutaj, jak i w powieściach, autorka okazała się bystrą obserwatorką świata i ludzi, na których patrzy z trzeźwą życzliwością nie pozbawioną ironii, dowcipu i lekkości.

[Pax, 1996]