Jednoznacznie hedonistyczny światopogląd Yang Zhu wyrażony został w następujący sposób:

Długość naszego życia w najlepszym razie może wynieść sto lat. Nawet, jeżeli będziemy mieli szczęście żyć tak długo, połowę z tego czasu stracimy pogrążeni w nieświadomości, najpierw jako dzieci, potem - jako starcy. Z pozostałych lat znów połowa albo zostanie zmarnowana, albo spędzimy ją, śpiąc. Ból, choroby, smutek i lęk odbiorą nam przynajmniej połowę tego, co pozostanie. Ostatecznie zatem zostaje nam około dziesięciu lat na przyjemności. Nawet wówczas nieustannie dręczy nas niepokój, albowiem podlegamy naciskom społecznym, które nakazują nam się podporządkowywać i coś osiągać. Troski i niepokój nie pozwalają swobodnie zażywać przyjemności; z ich powodu znajdujemy się w położeniu nie lepszym niż przestępca zakuty w kajdany.

[MUZA 2010, s. 16]