Alessandro Barbucci i Barbara Canepa to duet odpowiedzialny za światowy sukces skierowanej do dziewcząt (ale czytanej też przez chłopców!) serii W.I.T.C.H.. Przywodzące na myśl skojarzenia z mangowymi przygodami Czarodziejki z księżyca losy pięciu dorastających nastolatek, również w Polsce cieszą się ogromną popularnością. Tymczasem w ramach kolekcji Science fiction wydawnictwo Egmont postanowiło pokazać zupełnie inną stronę dorobku Barbucciego i Canepy.

"Sky Doll" to przykład komiksu, którego pod żadnym pozorem nie należy oceniać po okładce. Chyba że, bez uprzedzeń, chce się docenić jej doskonałe wykonanie i ukryty, niepokojący przekaz. O uprzedzenie zaś nietrudno, gdyż wizerunek atrakcyjnego seksualnie, niewinnego, jakby przestraszonego dziewczęcego androida kieruje myśli ku motywom znanym w komiksie japońskim. Figura bezbronnego cyborga, który trafia pod opiekę mężczyzny to popularny wątek fabuł japońskich mang. Zazwyczaj dziewczynka-robot pełni w nich funkcję bezwolnego, uzależnionego od mężczyzny obiektu seksualnego, a jej młody wygląd wpisuje się w powszechne w Kraju Kwitnącej Wiśni relacje dziewczęco-męskie. Proszę wdzięcznego czytelnika o docenienie, jak bardzo się staram nie użyć tu słowa "pedofilia".

Początek "Sky Doll" sugeruje, że autorzy znowu czerpią z mangowego źródła. Noa, śliczna androidka, dziwnym zbiegiem okoliczności trafia do kompanii Roya i Jaha, galaktycznych dyplomatów. I choć Roy i Noa "mają się ku sobie", w ich relacji nie ma miejsca na seksistowskie uproszczenia. Ba, androidka w odpowiedzi na sugestie Jaha, że została stworzona tylko po to, by zaspokajać żądze mężczyzn, odparowuje, że ci nie korzystaliby z usług robotów, gdyby byli zdolni do relacji z prawdziwymi kobietami. To tyle w kwestii bycia przedmiotem. W tej maszynie siedzi duch i do tego nie daje sobą pomiatać. (…)

Zapraszamy do zapoznania się z całością recenzji w magazynie BiblioNETkowym "Literadar":

Autor recenzji: Maciej Reputakowski

Recenzja ukazała się w magazynie BiblioNETkowym Literadar (nr 2)