Dodany: 30.01.2007 10:33|Autor: carmaniola

Czytatnik: dumki-zadumki

Filip II


FILIP II, zwany PRZEZORNYM
=
Ożenki:

1543 Maria Manuela Portugalska (wnuczka syna siostry (Jan III Aviz, syn Marii) JOANNY SZALONEJ
- syn Don Carlos

1554 Maria Tudor ( kuzynka z drugiej linii – córka Katarzyny Aragońskiej ( siostry JOANNY SZALONEJ)
- bezdzietnie

- 1559 Elżbieta de Valois – księżniczka francuska, córka Henryka II i Katarzyny Medycejskiej
- dwie córki – Izabela Klarę Eugenia i Katarzyna Michalina.

- 1570 Anna Austriaczka - córka cesarza Maksymiliana II i siostry Filipa, ( Maksymilian był synem Ferdynanda I (brata Karola V, syna JOANNY SZALONEJ)
- Filip III

- chciał dorównać ojcu,
- zabronił spisywania swojej biografii – uważał, że to próżność
- był nadmiernie podejrzliwy i nieufny,
- jego stosunki z żonami, zgodnie z zaleceniem ojca, były rzadkie i krótkie,
- wolał pisać i czytać niż rozmawiać,
- źle wynagradzał (skąpił) ludzi, którzy dla niego pracowali.
- cierpiał na różnego rodzaju dolegliwości żołądkowe a potem na artretyzm – trudności z pisaniem,
- wiele budował – mówi się, że całe życie spędził właściwie na placu budowy, zatrudniał architektów ale pomysły i pierwotne plany były jego dziełem, wtrącał się architektom do roboty,
- zakładał ogrody w stylu niderlandzkim – pierwsza próba nieudana – wyschło wszystko do cna, potem sprowadzono ogrodników niderlandzkich i ściągano sadzonki drzew z całego świata, w Escurialu jednocześnie zakładano ogród i budowano klasztor,
- podróże, złośliwa anegdotka (być może Don Carlosa):
MADRYT -» ESCURIAL -» PARDO-» ARANJUEZ -» MADRYT -» ESCURIAL itd.

- kolekcjonował: księgi, monety, obrazy – wielkie kolekcje w Pardo i Escurialu
- matematyk Pedro de Escuvel miał opisać położenie wszystkich miejscowości, rzek itp.
- pracownie alchemiczne,
- wyśmiewał astrologię ale kilkakrotnie zamawiał i zachował horoskopy postawione przez niemieckiego maga MATEUSZA HACO. ( podarł publicznie księgę z horoskopami)

„Zainteresowanie Filipa tymi sprawami pokazuje jeden z fresków w bibliotece Escurialu ( w segmencie sufitu poświęconym astrologii), na którym gwiazdy na niebie znajdują się dokładnie w takim położeniu, w jakim były w momencie narodzin króla. Tak to zostało pomyślane, gdyż pierwotne szkice do fresków przetrwały i są na nich własnoręczne notatki naczelnego architekta i powiernika Filipa, JUANA DE HERRERY.” [...]
Filip na pewno czasem postępował według rad kogoś, kto znał się na astrologii, gdyż kamienie węgielne głównego gmachu i kościoła w Escurialu położono w dokładnie z góry ustalonych terminach, kiedy przychylny był układ planet. Wskazywano też na to, że cały plan Escurialu przypomina wykonaną przez Herrerę rekonstrukcję przedchrześcijańskiej „magicznej” świątyni Salomona.” [...]
Niewykluczone, na przykład, że (Filip) lubił ubierać się na czarno, ponieważ ten kolor kojarzył się z Saturnem, do której to planety król czuł szczególny pociąg; traktat o magii znany jako »Picatrix«, którego egzemplarz Filip posiadał, głosił, że czarny strój jest skutecznym sposobem ściągnięcia na tak przyodzianego człowieka dobroczynnych wpływów Saturna.” (s. 51.)

- traktował bardzo poważnie religię, choć czasami sprzymierzał się z protestantami np. i przez jakiś czas chronił w swoim państwie kalwinów, współpracował jednak z inkwizycją i tępił herezję – w Niderlandach płonęły stosy, brał udział w auto da fe (wyznanie wiary) połączonych często z egzekucjami, nasiliły się za jego panowania ataki na Morysków,
- bunt Morysków i rozgromienie go przez przyrodniego brata Filipa, Jeronimo; zatrzymanie pogromu i wielka akcja przesiedleńcza, podczas której zginęło wielu Maurów,
- przyłączenie do Świętej Ligi – zwycięstwo na Turkami pod Lepanto; namalowanie przez Tycjana na zamówienie obrazu łączącego to zwycięstwo i jednocześnie świętującego narodziny syna Don Ferdynanda - »Ofiara Filipa II «. ( »Alegoria bitwy pod Lepanto«,)

ESCURIAL – pomnik Filipa II, budowany 1563 – 1584

„Zdarzały się opóźnienia, były dwa poważne pożary, raz w budowlę trzasnął piorun. W maju 1577 wybuchł nawet bunt wśród robotników, kiedy kilku ich kolegów uwięziono za burdy. Kolumna pięćdziesięciu robotników, grając na kobzach i bijąc w bębny pomaszerowała do więzienia, żeby uwolnić przyjaciół. (...) Król okazał się wielkoduszny (...) i ukarano tylko prowodyrów.” (s. 154.)

Escurial był także przewidziany jako królewskie mauzoleum , Filip przeniósł tam także szczątki swego ojca z Yuste, nie dało się przenieść szczątków Ferdynanda i Izabeli, bo proces rozkładu posunął się zbyt daleko.

Ostatnie dni życia spędził pomiędzy łóżkiem a fotelem inwalidzkim, powalony przez artretyzm, puchlinę wodną i zakażenie krwi.

= = =
* Geoffrey Parker,Filip II (Parker Geoffrey), przeł. Irena Szymańska, PIW, 1985


(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.

Wyświetleń: 1906
Dodaj komentarz
Przeczytaj komentarze
ilość komentarzy: 2
Użytkownik: norge 30.01.2007 12:59 napisał(a):
Odpowiedź na: FILIP II, zwany PRZEZORNY... | carmaniola
Carmaniolo, wrzucam "Filipa II" do schowka. Bardzo interesuje mnie ten okres w historii, a zwlaszcza dynastia Habsburgow.
Filip II jest bardzo interesujaca postacia. Hiszpan, Habsburg, katolik, fanatyk religijny, ktory czul sie zobowiazany do zjednoczenia chrzescijanskiego swiata pod przewodnictwem Hiszpanii. Wspieral inkwizycje. Nienawidzil protestantow. Chcial rowniez dominowac na morzach. Poniosl slynna kleske w bitwie morskiej z Anglikami w 1588 roku, kiedy to hiszpanska Niezwyciezona Armada, czesciowo z winy niesprzyjajacej pogody, zostala w drzazgi rozbita. Filip II tak mial powiedziec po przegranej: "Wyslalem swe okrety do walki z ludzmi, a nie z burzami".
Bardzo sie ciesze, ze juz po raz kolejny zwracasz moja uwage na ciekawe opracowania historyczno-biograficzne. Uwielbiam czytac takie rzeczy!
Użytkownik: carmaniola 30.01.2007 15:38 napisał(a):
Odpowiedź na: Carmaniolo, wrzucam "... | norge
Książka jest naprawdę bardzo dobra. Autor pokusił się nie tylko o przedstawienie faktów historycznych ale także na szkic portretu psychologicznego tego wielce skomplikowanego człowieka. Przyczyny powstania i klęska Wielkiej Armady są dość ciekawie przedstawione i myślę, że obraz ten nieco odbiega od potocznych wyobrażeń - przynajmniej moich. Tu, pewnie doskonałym uzupełnieniem, byłyby, wydane w tej samej serii, biografie Elżbiety I i Francisa Drake.
Legenda
  • - książka oceniona przez Ciebie - najedź na ikonę przy książce aby zobaczyć ocenę
  • - do książki dodano opisy lub recenzje
  • - książka dostępna w naszej księgarni
  • - książka dostępna u innych użytkowników (wymiana, kupno)
  • - książka znajduje się w Twoim schowku
Patronaty Biblionetki
Biblionetka potrzebuje opiekunów
Recenzje

Użytkownicy polecają:

Redakcja poleca: