Uchwycić coś nieuchwytnego, poczuć ledwo wyczuwalny smak, być tam, gdzie nie jesteśmy, pojąć tych, których nie potrafimy pojąć. Emocje, które towarzyszą mnie, tobie, każdemu, kto choćby od czasu do czasu zatrzymuje się w pół kroku.

Piękna, pisana poetyckim językiem proza potrafi zauroczyć czytelnika tych miniopowiastek o ludziach poszukujących i nieznajdujących, ale pragnących żyć zachłannie.

[Oficyna Wydawnicza "Stopka", 2003]