Nerczan jest homoseksualistą. Od lat mieszka w małym miasteczku razem ze swoją niemą chorą siostrą. Prowadzi jednoosobową firmę Haute Manicure i jako manikiurzysta odwiedza w domach starsze panie, z którymi dzieli się swoimi obserwacjami, przemyśleniami i przeżyciami. Mówienie jest dla niego terapią, prawdziwym antidotum na wszystkie smutki. Jego monologi zmuszają do głębszych refleksji nad losem tych, których społeczeństwo zwykło spychać na margines. Nerczan próbuje się przebić przez zasłonę milczenia, komentując rozmaite fakty teraźniejsze i te z przeszłości, rekonstruując w ten sposób życie swoje i siostry. Rozprawia się z paradoksami małomiasteczkowego życia, ze skinami malującymi na jego domu obraźliwe teksty, z ojcem, który nigdy nie pogodził się z homoseksualizmem syna, z rodziną, która toczy boje o spadek, rasizmem, terroryzmem i innymi problemami społecznymi. Jest pełen buntu, sprzeciwu wobec zakłamanej moralności i ceny, którą trzeba zapłacić za bycie innym.

Eduardo Mendicutti (ur. 1948), hiszpański powieściopisarz, dziennikarz i krytyk literacki. Ukończył wydział dziennikarstwa w Escuela Oficial de Madrid. Współpracuje z kilkoma czasopismami, między innymi z "El Mundo", "Gaceta Ilustrada" i "La Estafeta Literaria". Jest także korespondentem hiszpańskiego wydania amerykańskiego czasopisma "Grafica". Autor opowiadań i krótkich powieści, wielokrotnie wyróżnianych. Jest kronikarzem transwestytów madryckich, ale również kronikarzem pamięci, upływu czasu, śmierci i wolności człowieka.

[Muza, 2010]