Książka ta gromadzi najoryginalniejsze i najpiękniejsze polskojęzyczne napisy, jakie począwszy od XVI wieku umieszczano na grobach. Tworząc wizerunek jednego z najniezwyklejszych i zarazem najważniejszych zjawisk w kulturze polskiej, daje ona obraz sposobów przeżywania żałoby, w epitafiach bowiem odbijają się przemiany ludzkich postaw wobec śmierci. Wizje śmierci zawierają tu jednak zarazem wyobrażenie o sposobach pojmowania istoty życia.

[Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej, 1996]