„Czas eksterminacji” to zupełnie wyjątkowy: kompletny i szczegółowy opis prześladowań i zagłady Żydów na terenie okupowanej Europy. Opierając się na niezwykle bogatym materiale źródłowym oraz na zaczerpniętych głównie z pamiętników, listów i wspomnień relacjach naocznych świadków tamtych dni, Friedländer stworzył żywe i wielowątkowe studium Holokaustu. Takie studium nie byłoby pełne, gdyby nie odmalowano w nim także całej różnorodności żyjących w Europie społeczności żydowskich.

Na kartach tej książki pobrzmiewają głosy wielu Żydów i choć przytaczane przez nich opinie reprezentują niekiedy stanowiska wręcz skrajne, pozwalają one zrozumieć owo niezwykłe bogactwo, jakim był świat europejskich Żydów na krawędzi Zagłady. Żydowscy autorzy pamiętników – ich zapiski, refleksje, naoczne obserwacje – zajmują w tej książce centralne miejsce.

Istotnym wątkiem opisanej przez autora historii jest również udział w zagładzie Żydów władz i społeczeństw okupowanych krajów. „Czas eksterminacji” pokazuje wyraźnie, że wcielenie w życie polityki eksterminacyjnej i działań wymierzonych przeciwko ludności żydowskiej opierało się w dużej mierze na współpracy z lokalnymi władzami, wsparciu udzielanym przez lokalną policję, jak też bierności społeczeństw europejskich, a także samych ofiar.

„Czas eksterminacji” otrzymał Nagrodę Pulitzera w 2008 roku.

[Prószyński i S-ka, 2010]