Jeśli ktoś sądzi, że o lustracji powiedziano już wszystko, nawet nie wie, w jak dużym jest błędzie. Krzysztof Rau w autobiograficznej książce ujawnia kulisy najnowszej historii Polski. Ukazuje dramatyzm losów swojego pokolenia – ludzi, którzy wchodzili w życie po II wojnie światowej – związany m.in. z wyborami politycznymi. Wspomnienia, oprócz wątków osobistych, obejmują w dużej części przebieg kariery artystycznej i zawodowej autora. Z zacięciem pamiętnikarskim pisze on o ludziach i zdarzeniach, które – nieutrwalone – mogłyby bezpowrotnie umknąć z naszej świadomości.

Publikacja została bardzo przychylnie przyjęta przez krytykę. Wysoki poziom merytoryczno-artystyczny "Autolustracji" potwierdza nominacja do Nagrody Literackiej im. Wiesława Kazaneckiego.


Krzysztof Rau – człowiek teatru, wieloletni dyrektor Białostockiego Teatru Lalek, założyciel Wydziału Sztuki Lalkarskiej warszawskiej Akademii Teatralnej w Białymstoku, reżyser, laureat wielu nagród i wyróżnień jako reżyser, autor, menedżer.


"Wiosną 2007 roku, jako »wykształciuch«, otrzymuję do wypełnienia oświadczenie lustracyjne. Ustawodawca każe mi podkreślić zgodną z prawdą frazę: byłem bądź też nie byłem dobrowolnym i świadomym współpracownikiem organów bezpieczeństwa lub innych organów przymusu, w rodzaju urzędów cenzury chociażby, w okresie minionego ludowego państwa. I mam złożyć pod swoimi podkreśleniami własnoręczny podpis. Ustawodawca zakłada, że posiadam umiejętność podkreślania i potrafię się podpisać. Nie wierzy jednak, abym był zdolny do zbudowania własnej wypowiedzi. [...] Postanowiłem jednak swoje wyznania autolustracyjne spisać, a nuż okażą się potrzebne".

[Oficyna Wydawnicza "Stopka", 2009]