Kojarzycie takie fikcyjne pary, jak Bonnie i Clyde lub Mallory i Mickey? Są to najsławniejsze postaci, które wybrały życie poza prawem. Książka "Spalona forsa" opowiada o Gauczu Dordzie oraz Nene Brignone – mężczyznach, którzy również byli przestępcami, a także parą. Jednak od pozostałych postaci różni ich jedno – nie są fikcyjni; ich historia wydarzyła się naprawdę w sześćdziesiątych latach w Argentynie i Urugwaju.

Dorda i Brignone zostali obdarzeni przez prasę i policję mianem "bliźniaki", chociaż trudno znaleźć dwie tak różne osoby – zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Gauczo Dorda to brutalny, dobrze zbudowany i uzależniony od narkotyków schizofrenik. Nene Brignone pochodzi z dobrej rodziny, jest szczupły i inteligentny. Łączy ich nie tylko uczucie, ale także wspólna przeszłość. Razem z kilkoma wspólnikami postanawiają napaść na bank w San Fernando.

Bohaterom powieści trudno jest współczuć, tak samo jak trudno jest ich potępiać – sam narrator już dobrze potrafi o to zadbać. Z jednej strony są to bezwzględni mordercy zabijający wiele niewinnych osób, z drugiej – wrażliwi ludzie mający za sobą niezbyt przyjemną przeszłość, którzy na drogę zła zeszli z niezależnych od nich przyczyn. Jednak ja po wczytaniu się w całą historię uznałem, że wymierzona im została kara, na którą w pełni zasłużyli.

Autor prowadzi narrację ciekawą metodą: stylizuje swój tekst na kronikę, zachowując elementy właściwe dla literatury pięknej. Jednak nawet pisząc takim suchym stylem, pozwala sobie lekko manipulować uczuciami czytelnika; do samego końca nie potrafi on uznać, czy jest za, czy raczej przeciw obławie na uczestników zamachu. W ten sposób daje nam znać, iż mimo że jest to pełna zwrotów akcji opowieść, mamy do czynienia również z tym, co wydarzyło się naprawdę. Autor tworząc tę powieść opierał się na policyjnych aktach i kryminalnych rubrykach z różnorakich dzienników. Wyczucie stylu i miejsca, gdzie zaciera się granica pomiędzy czymś normalnym a obrzydliwym jest u tego autora niezwykłą zaletą, która sprawia, że z niezmierną ciekawością sięgnę po jego inne powieści.

"Spalona forsa" to opowieść szokująca, obok której nie można przejść obojętnie. Jednych zainteresuje swoją stroną fabularną – psychika wielokrotnych morderców, gangsterskie szajki czy liczne strzelaniny. Inni będą pod wrażeniem literackich umiejętności autora, a jeszcze innych poruszy sprawa zanotowana w policyjnych aktach. Jednak wszyscy oni powinni czuć się zadowoleni z lektury tej książki.


[recenzję opublikowałem wcześniej na mojej stronie internetowej]