Praca pomyślana jest jako próba przedstawienia najważniejszych procesów literackich zachodzących w epoce Oświecenia oraz ukazania miejsca i roli tej epoki w przeobrażeniach kulturalno-literackich wiodących ku romantyzmowi.

Ambicją książki jest dokonanie swoistego przekładu osiemnastowiecznych teorii i terminów estetycznych, literackich, światopoglądowych na język pojęć aktualnie stosowanych w teorii i historii literatury.

Przedmiotem zabiegów analityczno-interpretacyjnych są dokumenty świadomości literackiej i dzieła poetyckie epoki, ale analizy te są punktem wyjścia do wprowadzenia zjawisk literackich w szersze konteksty kulturowe i światopoglądowe, ukazania literatury jako jednej z form manifestacji charakterystycznego dla całej formacji kulturowej stosunku do świata, rzeczywistości społecznej i przyrodniczej, historii.

[PIW, 1979]