„Szklaneczka króla Stasia" zawiera jedenaście historycznych opowieści z przeszłości Lublina. Autor ich w sposób barwny opowiada o mieście posiadającym wielowiekową bogatą, historyczną i kulturalną tradycję.

Tematem poszczególnych opowiadań są mniej lub bardziej znane historyczne zdarzenia. Opierając się na materiałach źródłowych i anegdotycznych, autor opowiada o przeszłości grodu począwszy od legendarnych jego początków, aż do czasów niemal współczesnych. Dewizę książki zawiera motto: „ludzi tamtych już nie ma ni czasu tamtego". Pozostały jednak po nich pamiątki i ślady pisane lub utrwalone w stojących do dziś zabytkowych budowlach. Właśnie tych śladów autor poszukuje i tropi, łącząc je z przygodami żyjących niegdyś ludzi. Niektórzy z nich, jak Józef Czechowicz czy Biernat z Lublina, są powszechnie znani, inni mniej, ale żywo nakreślone ich sylwetki mogą zainteresować i wzruszyć. Oprócz wiedzy o przeszłości miasta czytelnik przy lekturze tej książki otrzymuje sporą garść humoru i ciekawych obrazków obyczajowych.

Książkę można bez obawy polecić zarówno czytelnikowi młodemu, jak i dorosłemu.

[Wydawnictwo Lubelskie, 1977]