François duc de La Rochefoucauld urodził się w 1613 roku jako potomek jednego z najznakomitszych rodów Francji. Młodość spędził na dworze Ludwika XIII starając się o zaszczyty, bijąc, odnosząc rany i intrygując, by wreszcie - na wpół oślepiony strzałem z muszkietu - odsunąć się od dworu i stać się bywalcem salonów pięknych dam, gdzie wkrótce zasłynął jako autor pełnych goryczy i pesymizmu aforyzmów, bez osłonek demaskujących egoistyczne motywy postępowania ludzkiego. Aforyzmy te zostały opublikowane w 1665 roku pt. "Les maximes" i uchodzą za jedno z najwybitniejszych dzieł literatury światowej. Nieco wcześniej - w 1662 r. - La Rochefoucauld ogłosił "Pamiętniki", w których opisał swój udział we Frondzie. Zmarł w 1680 r.

[Dom Wydawniczy Mediewal, 1992]