Powieść stanowi kolejne ogniwo w filozoficzno-moralnej refleksji pisarza podejmującego tematy uniwersalne, dotyczące historii, kultury, sytuacji człowieka we współczesnym świecie skażonym apokalipsą wojny i faszyzmu. Specyfiką formy narracji w powieści jest jej różnorodność – esej, wspomnienie, dygresja, poezja, dramat. W monolog wewnętrzny bohatera, a zarazem narratora, wplatane są obrazy z przeszłości i teraźniejszości, łącząc realne zdarzenia z mitem. Nadający tytuł książce mit o tańczącej Eurynome jako Substancji Wszechrzeczy jest kwintesencją warstwy filozoficznej powieści*.


---
* "Literatura Piękna 1975-1976", wyd. Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, 1980.