Thackeray, wybitny satyryk, bezlitosny demaskator wszelkiego zakłamania, hipokryzji, snobizmu, w powieści „Wdowiec Lovel” ukazuje obrazek z życia zamożnych klas średnich w epoce wiktoriańskiej. Okazy snobów, próżniaczych młodzieńców, sprytne, obrotne starsze damy, polujące na dobrą partię panny - cała ta galeria postaci, sportretowanych w sposób wnikliwy, krytyczny, a przede wszystkim satyryczny, jest jeszcze jedną odmianą owego „targowiska próżności”, ulubionego motywu w twórczości Thackeraya.

[Książka i Wiedza, 1976]