Tekst poniższy jest wolną przeróbką, nie przekładem. "Hymn o Perle" należy do apokryfów gnostycznego pochodzenia. Dochował się jako część rękopisu zawierającego dzieje apostoła Tomasza, według legendy wysłanego do Indii. Nie jest ustalone czy oryginał tych "Dziejów Tomasza" został napisany po grecku czy po syryjsku, ale sam "Hymn", starszy niż reszta, był syryjski. Po raz pierwszy został opublikowany przez Williama Wrighta w jego "Apocryphal Acts of Apostles", Londyn, 1871. A.A. Bevan, który wydał ponownie wersję syryjską w 1897 roku, uważa za prawdopodobne autorstwo Bardesanesa (154-222 po Chrystusie), gnostyka potępionego przez chrześcijan za to, że zaprzeczał nauce o zmartwychwstaniu i rozłączenie duszy z ciałem uważał za błogosławieństwo. Podobnie jak w "Hymnie", Boska Trójca składała się u niego z Ojca, Matki i Syna. Symbolika utworu jest tak bogata, że dostarczyłaby okazji do obszernego komentarza. Można się jednak bez niego obejść. Przypomnę tylko, że Egipt jako ciężar Materii występuje już w Starym Testamencie i że symbolika smoka czy ogromnego węża odsyła nas jeszcze dalej w czasie, do mitów babilońskich, gdzie oznacza pierwotny chaos.

1977*


---
* Czesław Miłosz, "Hymn o Perle", Wydawnictwo Literackie, 1983.