„Rzecz w tym, że mężczyzna, że znów wrócę do Freuda, by posłużyc się metaforą, rozgrzewa się jak żarówka: trzask praski i już jest rozżarzony do czerwoności, i kolejne trzask prask lub pstryk, jak kto woli, i w sekundę jest sopel lodu. Płeć niewieścia zaś, i to jest naukowo dowiedziane, rozgrzewa się jak ruszt [...]. Powolutku, pomalutku, na wolnym ogniu, jak dobra escudella. Ale gdy się już rozgrzeje, nie ma siły, która by to zatrzymała. Jak wielkie piece w Vizcayi.
[...] To co dobre, każe na siebie czekac. [...] Serce niewiasty to labirynt subtelności, stanowiący wyzwanie dla szulerskiego umysłu prostackiego samca. jeśli chce pan naprawdę zdobyć kobietę, musi pan zacząć myśleć jak ona, a rzecz pierwsza to zdobycie jej duszy. Cała zaś reszta, owo słodkie i miekkie odurzenie, które rozum odbiera i prawość, przychodzi samo.”

„Zaloty są jak tango: czysty absurd i same esy-floresy.”

„Książki są lustrem: widzisz w nich tylko to, co już masz w sobie”

„czas, im bardziej jest pusty, tym szybciej płynie. Życie pozbawione znaczenia przemyka obok, jak pociąg niezatrzymujący się na stacji.”