Jak zawsze świetne wiersze. Okruchy uczuć, chwil, miejsc... Pomagają się na chwilę zatrzymać, wzruszyć, pomyśleć nad tym, co jest, nad Tym, który jest, nad sobą...

Polecam tym, którzy szukają swojej drogi, chcą zrozumieć świat i siebie.

Słowa takie proste, a zawierają prawdy tak trudne...


NIELOGICZNE

to co nie logiczne prowadzi do wiary
gwiazda co spadła z nieba dla nikogo
zając co ma tylko strach swój na obronę
miłość do połowy
szczęście nieszczęśliwe
kucyk nadziei
i brudas który przyszedł powiedzieć
tak zimno a Pan Jezus za lekko ubrany
róża pomarszczona
łabędź wiosłujący tylko jedną nogą

za wielki Pan Bóg żeby wejść do głowy*


---
* Jan Twardowski, "Nie przyszedłem pana nawracać", Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej, Warszawa 2001, wyd. 11 zmienione, str. 352.