(...) Urodzony w 1850 roku w Grecji z ojca Irlandczyka i matki arabskiej Greczynki, [Lafcadio Hearn] wychował się w Irlandii. Mimo rozmaitych prób kształcenia na wyższych uczelniach Anglii i Francji, nie udało mu się zdobyć dyplomu. Jako dziewiętnastolatek wyjechał do Stanów Zjednoczonych i podjął pracę dziennikarza. Przez kilka lat przebywał na Karaibach, lecz już wówczas przejawiał zainteresowanie problematyką Wschodu. W 1890 roku przybył jako korespondent "Harper's Magazine" do Japonii, która właśnie dźwignęła się z szoku, wywołanego upadkiem shogunatu i odrestaurowaniem władzy cesarskiej. Prócz pełnienia obowiązków dziennikarskich podjął pracę w gimnazjum w mieście Matsue jako nauczyciel języka angielskiego. Z czasem przyjął buddyzm, ożenił się z Japonką, Koizumi Setsuko, wreszcie, po pięciu latach pobytu w Kraju Wschodzącego Słońca, przyjął obywatelstwo japońskie i przybrał nazwisko Koizumi Yakumo. W latach 1896-0903 wykładał na Uniwersytecie Cesarskim w Tokio. Zmarł w 1904 roku.

Choć wszystkie swe utwory napisał po angielsku, przez Japończyków uważany jest za twórcę narodowego. W przedmowie do wznowionego w latach siedemdziesiątych "Kwaidanu" można przeczytać, że owa książka jest "tak japońska jak haiku", co stanowi wyraźny dowód uznania dla jego twórczości. (...)

W Polsce jednym z pierwszych przekładów twórczości Hearna był tomik "Kokoro", wydany dwa lata po śmierci pisarza. Znacznie większym powodzeniem cieszył się ciekawy, zgoła nowoczesny przekład tomu "Tales of Unfamiliar Japan", zatytułowany "Lotos" i opublikowany w roku 1909. Jednak prawdziwy boom nastąpił w połowie lat dwudziestych, gdy ukazały się m.in.: "Gejsza" (1923), "Mniszka i żona" (1924), "Japonia" (1926) oraz pierwsze wydanie znakomitego "Kwaidanu" (1924). Niniejszy tomik ukazuje nieco inną twarz Hearna - pisarza lirycznego, obdarzonego poczuciem humoru, a przede wszystkim zakochanego w kraju, który wybrał jako swą drugą ojczyznę*.



---
* Witold Nowakowski, "Wstęp", w: Lafcadio Hearn, "Kimiko opowieść o miłości", wyd. Keiko Publishers, 1994.