Książka ta powstała jako zapis rekolekcji. Nie zajmuję się w niej naukową egzegezą, nie uważam się też bynajmniej za znawcę tej dziedziny. Mam jedynie nadzieję, że nie popełniłem żadnego rażącego błędu. Przede wszystkim starałem się uczynić z ewangelicznych błogosławieństw punkt wyjściowy rozważań, co znaczy dla nas być naśladowcą Jezusa Chrystusa. Pożywką dla tych rozważań były rozległe poszukiwania w Tradycji Kościoła, odwołuję się zatem na różne sposoby do wielu autorów z kolejnych okresów historii chrześcijaństwa, a także - jako że Kościół nie istnieje w izolacji - z historii całej ludzkości. Przywołuję też niekiedy autorów niechrześcijańskich, także pochodzących z różnorodnych miejsc i epok. Nie twierdzę wcale, że odkryłem cokolwiek szczególnie nowego, nie śmiałbym też sądzić, że moje obserwacje są w jakimkolwiek stopniu wyczerpujące. Św. Efrem Syryjczyk każe nam pić, gdy potrzebujemy, żywą wodę Pisma, ale nigdy nie sądzić, żeśmy osuszyli to źródło do dna. Gdy przyjdziemy ponownie, pozostanie jeszcze wiele do wypicia i wiele do odkrycia dla innych. [...]

Dla użytku zainteresowanych starałem się podać w przypisach, gdzie znaleźć można teksty źródłowe już to cytowane, już to wzmiankowane tylko w książce. Niekiedy posługiwałem się też przypisami, by odwołać się do innych jeszcze tekstów, które wydawały mi się interesujące, nie dość jednak ważne czy bezpośrednio dotyczące tematu, by zasługiwały na włączenie do głównego tekstu książki. Mam nadzieję, że pozorny ładunek uczoności, zawarty w tych przypisach, nie odstraszy nikogo; nie są one zresztą niezbędne przy lekturze. Przeznaczone są przede wszystkim dla tych, którzy - jak ja sam - lubią wiedzieć, gdzie można znaleźć cytowane teksty; ale mam też nadzieję, że u niektórych czytelników moja książka pobudzi pewne zainteresowania, tak że zapragną czerpać dalej z bogactwa chrześcijańskiej Tradycji. Starałem się dostarczyć takim ludziom nieco informacji, by ułatwić im dalsze studia. I wreszcie, gdyby książkę tę przeczytał przypadkowo także ktoś o zainteresowaniach naukowych, mam nadzieję, że owe przypisy pozwolą mu upewnić się, iż nie odwoływałem się do źródeł tradycyjnych i niekiedy współczesnych w sposób nie przemyślany ani tendencyjny*.


---
* Simon Tugwell OP, "Osiem błogosławieństw", tłum. Wojciech Unolt, wyd. W drodze, 1999.