Wścibska i nielubiana dziennikarka Goggo publikuje artykuł o odkryciu przez nią w mieszkaniu młodej nauczycielki, Gerd Hansen, projektów gobelinów zaginionej kilka lat wcześniej utalentowanej artystki, Ellen Ingesvik. Wywołuje to burzę w życiu spokojnej i zamkniętej w sobie Gerd. Pojawiają się dawne koszmary. Grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo. Nieoczekiwanie przychodzą jej z pomocą przyjaciel z dzieciństwa i pałający do niej wręcz namacalną nienawiścią policjant...

Osiemnasty tom "Opowieści Margit Sandemo" to jeden z ciekawszych z serii. Nie przeszkadza nawet "powtórka z rozrywki", czyli konfrontacja nieprzyjemnego policjanta z zagubioną kobietą ("Sindre, mój syn", "Czarownice nie płaczą"). Jako ciekawostkę dodać można, że akcja powieści rozgrywa się częściowo w surowej scenerii Islandii, a jak wiadomo szczególnie stałym czytelnikom Sandemo, tworzy ona przecudne i bardzo pobudzające wyobraźnię opisy przyrody. Zachęcam do lektury.