No i zabrali naszą panią doktór, omatko jedyna, kto by się spodziewał. Że niby dyplomu nie miała czy coś a ludzi leczyła, tak powiedzieli. E tam, jakby to dyplom był potrzebny do leczenia, myślałby kto. Mnie jak co boli albo ćmi, to się ziółek napiję i zaraz samo przejdzie, a nie żeby od razu po lekarzach chodzić, to człowiek dopiero by zdrowie stracił. A na pamięć najlepsze to mi kiedyś pan Marcel powiedział, omatko, co to był za mądry człowiek, żeby sobie dwa razy dziennie lipy naparzyć i magdalenkę w niej moczyć i jeść. Wszyściutko się wtedy pamięta.

Ale nasza pani doktór to na leczeniu też się znała, nie mogę powiedzieć i uważanie miała i pacjenty się do niej schodzili z całej Polski,a nawet i zza granicy. O, proszę, cała lista jest:


Cudownie i całkowicie wyleczeni:

1. Emkawu, Joy D, Anna 46, Librarianka, Nutinka, Veverica, Inaise 38

_________________________________

Cudownie i mniej całkowicie wyleczeni:

2. Paweł Wolniewicz 28
3. Tygrysica, Smeagol 22

4. Sznajper 18
5. Izuś 17
6. Kojot, Anitra 16
7. Małgosia, Lilia 14
8. Jean 12
9. Labeg, Diana Sørsås 10
10. Oblivion, Elkajka, Damiano, Jurczak 8

Ja tam po różnych poliklinikach sprzątałam, ale takich pacjentów tom w życiu nie widziała. Każdy z książką chodził to i nic dziwnego, że pamięć im się osłabiła. Omatko jedyna, tyle książek przeczytać i spamiętać, toż to naprawdę dziw. Jednej pani to aż wózek musiałam z kuchni pożyczać, nie mogła poradzić, tyle tych książek tu nawiozła.

No, widać i takie ludzie też są, co to czytać lubią. Nasza pani doktór to też książkami leczyła. Brała kawałek książki i czytała im, czytała, aż nie zgadli. Omatko, jak niektórzy jęczeli, aż mi ich szkoda było. O, jeszcze cała sterta tych leczniczych książek się została:

1
Nie widziałem węża, usłyszałem tylko, jak Sabeth krzyknęła.

Homo Faber, Max Frisch

2.
- Wiem już, jakie lekarstwo zażyć – powiedział.

Karlsson z Dachu, Astrid Lindgren

3.
- Mój młody, wygłodniały źrebcu, nie ma takich roślin, które nadawałyby się do spożycia,

Imię róży, Umberto Eco

4.
Typ wywiadu: lekarz psychiatra – pacjent

Mały światek, David Lodge

5.
Widząc to, jedna szpetna starucha będąca przy niej

Gargantua i Pantagruel, Francis Rabeiais

6.
Przychodziła, siadała przy łóżku i czytała mi książki.

Opowieść dla przyjaciela, Halina Poświatowska

7.
- Niech pani nic nie mówi – rzekł. – Niech pani nie próbuje mówić.

Na wschód od Edenu, John Steinbeck

8.
Przypominam sobie, gdzie zadekowałem stare pudło z farbami.

Tato, William Wharton

9.
A kobiety radziły raz w raz nowe ratowanie chorej

Chłopi, Władysław Reymont

10.
- Proszę teraz jegomości, abyście zechcieli się opatrzyć

Don Kichote, Miguel de Cervantes Saavedra

11.
Gdy południowe światło było najjaśniejsze, zacząłem robotę rozcinając skórę na głowie

Egipcjanin Sinuhe, Mika Waltari

12.
Mówię ci, klin wybijesz, wbijając klin nowy;

Romeo i Julia, William Shakespeare

13.
- Zauważyłam, że kiedy ciało cierpi, trzeba zająć czymś umysł.

Mała Księżniczka, Frances Hodgson Burnett

14.
- Wiem, co zrobimy – powiedział Lasse.

Dzieci z Bullerbyn, Astrid Lindgren

15.
Nie potrzebujesz ani lekarstw żłopać

Faust, Johann Wolfgang Goethe

16.

Nie idzie miód na ranę, chybaby samą zalać, żeby się prędzej wypaliła.

Potop, Henryk Sienkiewicz

17.
- Powiadam panu, należy jeść jak najwięcej jabłek. Jabłka przedłużają życie!

Trzej towarzysze, Erich Maria Remarque

18.
Wyobrażałam sobie, że zastanę sympatycznego, brzydkiego, wrażliwego na ludzkie sprawy mężczyznę

Szklany klosz, Sylwia Plath

19.
Radziliśmy, jak wyleczyć kota z napadów szału.

Trzej panowie na rowerach, Jerome K. Jerome


No, ja tam nie wiem, może to i dobre na pamięć, ale nie ma jak magdalenka. Lipy sobie naparzyć i maczać.