Cerne Obrien, wolny strzelec, handlarz i bóg wie kto jeszcze, rozbija się na wolnej od cywilizacji planecie. Planeta ta, istny raj, zamieszkiwana jest przez ludzi, którzy są piękni i dobrzy, aczkolwiek życie ich nie jest całkowitą sielanką. Obrien cały czas zdaje sobie sprawę że ten raj przestanie istnieć w momencie odkrycia planety i jej walorów. Niestety facet jest stary, wkrótce umrze, a jest jedynym, który ma świadomość zagrożenia. Zdesperowany wymyśla Plan. Czy uda się uchronić planetę? Czy tubylcy uwierzą w zagrożenie? To można sprawdzić w książce.

Ja sprawdziłem - i sądzę że autor, delikatnie mówiąc, nie popisał się. Oczywiście pomysł z Planem jest fajny, ale choć autor określił go w książce jako genialny, to ja widzę w nim zbyt wiele słabych punktów. Szlachetne postępowanie floty kosmicznej, opieranie się na pewnej niezmienności w świecie cywilizowanym i wreszcie ogromne ryzyko, że wszyscy tubylcy wymrą, zanim uda im się zrealizować plan, to najbardziej rzucające się słabości Planu.

A poza tym jest to przyjemna książka. Dobrzy prezentują sobą na tyle pozytywne wartości, że wiadomo komu mamy kibicować i dlaczego. Rzadko też trafia się tytuł tak niewiele mówiący o książce, a jednocześnie tak doskonale do niej pasujący.