Kolejna wspaniała książka Josephine Tey. Skończyłem ją nad ranem. Trochę pechowo wydanie, na jakie się natknąłem, miało z tyłu cytat, który zamiast zaciekawiać, zdradzał zbyt dużo o treści.

Tytułowy Bartłomiej Farrar jest sierotą. Został podrzucony pod sierociniec. Przejechał pół świata, pracował jako ujeżdżacz koni na Dzikim Zachodzie. Po powrocie do Anglii natyka się na podrzędnego aktora, który składa mu intrygującą propozycję. Otóż bohater jest zaskakująco podobny do bliskiego znajomego aktora, Simona. Niemal jak jego brat. Prawdziwy brat Simona, Patryk, zginął w dzieciństwie, rzucając się ze skały i nie został nigdy odnaleziony. Gdyby żył dziś, to za miesiąc odziedziczyłby wielką fortunę. Bart ma podszyć się pod niego i zagarnąć spadek, z którego część miałby dać aktorowi. Bohater po wielu wątpiliwościach zgadza się. Lecz czy naprawdę da się oszukać ludzi, którzy znali Patryka tak dobrze? I jak naprawdę zginął Patryk?