Droga życiowa Lojzka Lapaczka od początku była związana ze słynnym klubem piłkarskim FC Śląska Ostrawa. Urodził się bowiem w sześćdziesiątej minucie dramatycznego meczu o awans do wyższej ligi. Dla jego ojca było to wydarzenie o zdecydowanie większym znaczeniu historycznym niż narodziny syna. Dalsze losy Lojzka na zawsze związane zostały z miastem, w którym nietolerancja i uprzedzenia polityczne stopniowo niszczyły przedwojenny spokój mieszkających po sąsiedzku Czechów, Polaków, Niemców i Żydów. Przez ich życie przetoczyły się wielkie burze dziejowe – od dramatu II wojny światowej, poprzez rządy komunistów, aż po wydarzenia praskiej wiosny. W pierwszej wydanej na polskim rynku powieści Ota Filip kreśli barwny obraz starych czasów i przedstawia wspaniałą galerię postaci żyjących w tym wielokulturowym tyglu.

Ota Filip (ur. 1930), pisarz czeski, pracował jako dziennikarz, robotnik, redaktor ostrawskiego wydawnictwa Profil i kierowca. W 1970 r. został aresztowany i skazany na półtora roku więzienia za działalność antypaństwową. W 1974 r. wyjechał do RFN, gdzie współpracował z niemiecką prasą. Zadebiutował w 1968 r. powieścią „Cesta ke hřbitovu” (1968). Kolejne jego książki, m.in. „Blázĕn ve mĕstĕ” (1969), „Souboje” (1973), „Poskvrnĕné početi” (1976), „Valdtýn a Lukrecie” (1979), ukazały się dopiero na emigracji. Od lat 80. pisze po niemiecku. Cała jego czeskojęzyczna twórczość została przełożona na język niemiecki, a niektóre powieści przetłumaczono również na francuski, włoski, hiszpański i duński.

[Świat Książki, 2005]