Jedna z najlepszych książek w dorobku znakomitego, cenionego na całym świecie powieściopisarza i filozofa, który w czasie swojej długiej i barwnej kariery literackiej miał okazję od podszewki poznać realia życia akademickiego wraz z jego wstydliwymi szczegółami. Na stronach "Call-girls" po mistrzowsku zdemaskował sprzedajność, obłudę i cynizm środowiska naukowego, posługując się w tym celu dość oryginalną formą. Za temat książki wybrał dzieje pewnej nadspodziewanie emocjonującej konferencji, której uczestnikami są przedstawiciele różnych płci i narodowości, uznane autorytety świata nauki. Zebrali się oni w celu omówienia modnych, ale niekoniecznie odpowiedzialnych teorii ludzkich zachowań. Żeby było ciekawiej, te negowane teorie znajdują groteskowe odbicie w zachowaniach i zwyczajach uczestników konferencji, którymi rządzą prymitywne mechanizmy chciwości i żądzy. Dwuznaczne sytuacje, niejasne układy z władzą i moralną degrengoladę wybitnych osobowości świata nauki Koestler odmalował z wyjątkowo gorzkim poczuciem humoru. W jego opowieści na miano call-girls zasługują nie tylko urodziwe dziewczęta, które umilają naukowcom pobyt na kongresie.

[Bellona, 2006]