Liliana Michajłowa (ur 1939 w Płowdiwie), z wykształcenia filolog, przez kilka lat pracowała jako nauczycielka języka bułgarskiego w miasteczku Pernik pod Sofią, obecnie jest dziennikarką. Debiutowała w 1963 r. tomikiem wierszy "Czasowete niamat imena" ("Godziny nie mają imion"), później wydała dwa zbiory opowiadań, "Żeni" ("Kobiety", 1966) i "Kysztata pri zawoja" ("Dom przy zakręcie", 1969), oraz dwie powieści: "Otwori, az sym" ("Otwórz, to ja", 1972, przygotowana do druku w wydawnictwie "Iskry") i "Cudowna pora na podróż" (tyt. oryg. "Korabyt", 1972).

Powieść "Cudowna pora na podróź" przedstawia decydujący dla Bułgarii okres poprzedzający powstanie kwietniowe w 1876 r., kiedy to kraj walczył o wyzwolenie się z niewoli tureckiej. Jednakże nie fakty historyczne interesują autorkę przede wszystkim, lecz ludzie; Michajłowa opisuje życie i losy kupca z Płowdiwu, przeszłość jego i jego żony, atmosferę w mieście, dzieciństwo i młodość ich córki Eleny, jej pobyt na pensji w Bukareszcie, pierwszą przyjaźń i miłość, przez pryzmat tych spraw ukazując ową epokę.

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975]