Dalszy ciąg sagi trzyma w napięciu, ale poszatkowanie opowieści i aspekt nieco "przejściowy" epizodu sprawia, że część druga jest słabym ogniwem całości. Jednocześnie rozgrywa się kilka wątków scalonych przez losy Pielgrzymów. Poznajemy potężną przewodniczącą Hegemonii i kolejnego klona Keatsa, który śni o losach wędrowców do Grobowców Czasu. Mnie najbardziej interesował los Racheli, dziecka podążającego w górę rzeki czasu, a moja ciekawość została zaspokojona jedynie połowicznie...

Polecam, bo kolejne odcinki to znów kwintesencja SF.