Kelly Hughes wydawał się pewnym kandydatem do tytułu najlepszego dżokeja sezonu, dopóki nie przegrał gonitwy w Kryształowym Pucharze Lemonfizz, przyprowadzając swojego Nokauta na drugim miejscu. I nie byłoby nic dziwnego w tym, że Wiśniowy Srokacz pokonał faworyta, gdyby nie podejrzanie duże wygrane u bukmacherów tego dnia i elektryzująca wszystkich wieść, że trenerem obu koni był ten sam człowiek: Dexter Cranfield. W taki przypadek komisja dyscyplinarna nie mogła uwierzyć. Tylko że dla Hughesa dyskwalifikacja to był koniec kariery. I ktoś nie wliczył w ryzyko tego przekrętu siły jego gniewu.

[C&T, 2001]