Churchill obawiał się ich bardziej od U-Bootów, powodowany przekonaniem, że mogą stanowić większe zagrożenie niż tamte dla szlaków morskich zaopatrujących Wyspy w żywność pochodzącą z dominiów Imperium. Historia pokazała jednak, że premier brytyjski się mylił; choć niemieckie pływające twierdze zwalczały aliancką żeglugę w Arktyce, na Atlantyku, a nawet na zachodnich akwenach Oceanu Indyjskiego, to jednak okręty liniowe spod znaku swastyki okazały się orężem przestarzałym. I to pomimo iż pociski wystrzelone przez ich artylerię zatopiły krążownik liniowy „Hood”, lotniskowiec „Glorious” oraz ogromny tonaż handlowy. Na dobitkę najwyższe dowództwo niemieckie nigdy w pełni nie doceniało wartości pancerników. „Na lądzie jestem bohaterem; na morzu jestem tchórzem” – stwierdził Hitler, który nawet domagał się, żeby okręty te pociąć na złom, a załogi wcielić do podwodnej floty Dönitza.

Książka ta jest popularną – a przy tym wyczerpującą i wszechstronną – monografią pancerników Trzeciej Rzeszy, z których właściwie ani jeden nie przetrwał wojny w pełnej gotowości bojowej. Autor, znany brytyjski historyk–marynista przedstawia historię, budowę, koncepcje działania tej klasy okrętów, przebieg ich służby oraz najsłynniejsze – zwycięskie i przegrane – akcje bojowe.

[Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2004]