Terakowska ukazała nam w sposób tak trafny, że aż niekiedy bolesny naszą szarą codzienność. Kazała nam stanąć w drzwiach swoich domów i spojrzeć trzeźwym, krytycznym wzrokiem na siebie samych, na otaczający nas świat.

I co się okazuje?...

Widzimy wszędobylski telewizor, brak rozmowy... i wiele, wiele innych rzeczy, na które w ogóle nie zwracamy uwagi, na nasz język, który jest obrzydliwie wulgarny... eech.

Na ten nasz i nas otaczający świat ma przyjść mała istota, która przez swe zaciśnięte małe piąstki, oczy, pokazuje nam, że wcale nie będzie tak łatwo...

Musimy zwolnić i wsłuchać się...