Ta książka jest o tym, jak często w życiu splata się to, co było, z tym, co jest, jak łatwo zmieszać śmiech ze łzami i prawdę z fikcją. A także o tym, jak pisząc, ulega się nie tylko własnym wzruszeniom, ale i skłonnościom do żartu.

Przede wszystkim jednak jest to książka
dla tych, których już nie ma,
po to, żeby zostali.
I dla tych, którzy są,
po to, żeby zapamiętali.

A także dla moich Koleżanek z klasy VIIc
i z kompletów gimnazjalnych
Szkoły im. Królowej Jadwigi*.



---
* Krystyna Siesicka: "...nie ma z kim tańczyć...", Wydawnictwo Akapit Press, Łódź, 2000.