W przesyconym staroświeckim urokiem uzdrowisku krzyżują się losy kilku postaci: ładniutkiej pielęgniarki, ginekologa-fantasty, amerykańskiego krezusa (na poły świętego, na poły Don Juana), sławnego trębacza oraz ogarniętego obsesją wyjazdu z kraju niedoszłego uciekiniera - ofiary przewrotu komunistycznego z 1948 roku. Wzajemne ich związki są jak figury coraz to szybszego walca, osobliwy "sen nocy letniej", czarny wodewil.

Przebieg i siła zdarzeń ilustrują metamorfozę współczesnego świata, który według Kundery pozbawił ludzi praw do autentycznego tragizmu, i nawet grozę przemienia w groteskę.

[PIW, 2001]