Po przerwie wywołanej chęcią zdobycia wyższego wykształcenia i niedognościami związanymi z tym przedsięwzięciem powróciłam do literatury, która daje radość i przyjemność.
Po lekturze "Trzech panów w łóżku, nie licząc kota" mam dziwne przeświadczenie, że kontrowersje, jakie miała wzbudzić ta książka przez swą wulgarność i rozwiązłość mają się nijak do rzeczywistości. Dziś chyba żaden autor nie ma możliwości poruszyć czytelnika w takim stopniu jak dawniej.
Nie jest jednak dla mnie do końca jasne, czy to właśnie kontrowersja była celem autora. Lecz nie mnie to osądzać.
Nie powiem, że nie czytałam romansu pasywnego z zainteresowaniem. Ciekawie napisane, jeśli chodzi o styl - stosunkowo "lekkie", treść - nietypowa jak na polska literaturę.
Ogólnie ocena pozytywna.
Następny w kolejce czeka Mariusz Maślanka.