Jeden z najwybitniejszych utworów polskiego romantyzmu. Sam autor określił go jako „dramat dotyczący się rzeczy wieku naszego – walka w nim dwóch pryncypiów: arystokracji i demokracji”. Bohater dramatu, hrabia Henryk, ponosi klęskę w życiu osobistym, gdyż uwiedziony pokusami fałszywej poezji, staje się przyczyną nieszczęść, które spadają na jego żonę i syna. W walce starego i nowego świata hrabia Henryk staje na czele obozu arystokracji przeciw zbuntowanym masom. Głęboko przeżywa jednak tragiczny konflikt historii. Jak prawdziwy bohater romantyczny – cierpi, buntuje się i szuka sensu życia.

[Prószyński i S-ka, 2001]