Użytkownik: dorrri 15.04.2011 10:59 napisał(a):
Odpowiedź na: Debiutancki zbiór opowiad... | retro_b Nie byłam zachwycona. Zupełenie inaczej niż po Przedziale dla Pań, który bardzo sugestywnie wprowadzał w świat obyczaju i społecznych uwarunkowań współczesnych Indii. Tam wszystko było przesiąkniete wonią kadzideł, zapachów ulicy i ludzkiej biedy, kolorami sari i słońcem. Tuta w bardzo krótkich formach zabrakło kolorytu opisywanych miejsc i osób. Spodziewałam się może bardziej dotknąć kultury hinduskiej, a dostałam próbę zuniwersalizowania życiowych problemów dotyczących przewaznie hinduskich emigrantów. Nair bardzo pięknie i bez tabu opisuje sceny miłosne, wiele w tym chyba z tradycji kamasutry, wchodzi głęboko w subtelność doznań dotykowych i zapachowych (np. w Za-ćmieniu), to niewątpliwy atut tego zbioru opowiadań. Jednak jeżeli chodzi o sprawność opowiadania w zwięzłej formie jednego zdarzenia to trochę sie gubi, jakby miała temperament na dłuższe formy np. zupełnie nie rozumiałam dlaczego w tym samym za-ćmieniu zdecydowała się na pokazanie życia Fernandeza, a potem zaraz przeszła do kobiet, które po jego śmierci zamieszkiwały to samo co on miejsce. Istotą tego opowiadania był wg mnie pomysł na samą końcówkę, czyli właśnie to co zdarzyło w związku z kobioetami z domu opieki.