Fred Hoyle, angielski astronom i kosmolog, profesor uniwersytetu w Cambridge, to jeden z najoryginalniejszych myślicieli XX wieku i niezwykle barwna postać w nauce tego stulecia.

W autobiografii "Mój dom, kędy wieją wiatry" przedstawia w zajmujący sposób dzieje współczesnej astrofizyki i nauki o Wszechświecie, przywołując wspomnienia o najwybitniejszych fizykach swych czasów: Baadem, Diracu, Eddingtonie, Lemaîtrze, Paulim, Struvem i innych. Przedstawia też swe słynne dokonania w teorii ewolucji gwiazd oraz założenia kontrowersyjnej teorii stanu stacjonarnego Wszechświata, rozwiniętej wraz z Bondim i Goldem. Jednocześnie jest to niezwykle ciepła opowieść o świecie zmieniającym się w ciągu ostatnich 80 lat, pełna doskonałych, zabawnych dykteryjek o uczonych i naukowym establishmencie.

[Prószyński i S-ka, 2001]