W twórczości J.O. Curwooda można wyróżnić dwie grupy powieści. Jedna, kierowana głównie do młodzieży, opisuje przygody zwierząt i ze zwierzętami, rozgrywające się (jak zresztą we wszystkich jego powieściach) na Dalekiej Północy. Do grupy tej zaliczają się przed wszystkim: „Szara wilczyca”, „Bari, syn Szarej wilczycy”, "Włóczęgi Północy” i „Władca skalnej doliny”.

Druga grupa powieści, którą ja nazywam na własny użytek „Przygoda i miłość”, jest przeznaczona dla starszej młodzieży i dorosłych. Klasycznymi przedstawicielami tej drugiej grupy są „Najdziksze serca” i „Dolina Ludzi Milczących”.

„Dziewczyna spoza szlaku” to kolejna z powieści należących do tej drugiej grupy. W mojej ocenie jest ona nieco słabsza od obu wymienionych powieści [a może to pomysł zaczyna mi się przejadać :-)], nie wspominając o cyklu „Łowców”. Niemniej jednak pozostaje sympatycznym czytadłem na jeden dzień i śmiało można ją polecić, zwłaszcza tym, którzy Curwooda nie czytali zbyt wiele.